Un czy une amour ?

W Walentynki oraz w ogóle w lutym ciągle mówimy o miłości : pięknej, spełnionej, nieszczęśliwej i dramatycznej….

Słowo miłość, czyli po francusku amour [amu:ʀ] pochodzi od łacińskiego słowa amor (rzeczownik), amare (czasownik). Inne źródło donosi, że słowo to pochodzi od rzeczownika ameur, ma to związek z wymową oraz z języka oksytańskiego : l'occitan amor. 

Właściwie, to niesamowita historia! W starofrancuskim istniał rzeczownik « amorie », który był rodzaju żeńskiego. Wyrażał wszystko to, co wiązało się z miłością. Jednak jak donosi Larousse słowo po prostu wyszło z użycia. Dużo później, między XVI a XVII wiekiem mówimy już o rzeczowniku « amour », które jest rodzaju męskiego. No cóż…łacina i jej wpływ nie zna granic! J  

Znalazłam oto taki przypis w słowniku Larousse z 1964 roku : « Amour, après avoir longtemps hésité entre les deux genres, est considéré par les grammaires classiques comme masculin au singulier et féminin au pluriel. Le genre masculin semble aujourd'hui se généraliser pour les deux nombres » .

No to o co chodzi ? Jakiego rodzaju jest rzeczownik  « amour »?

Generalnie mówiąc o miłości myślimy  „un”

un amour ferment

Pierre et Louise filent le parfait amour.

Spotykamy się oczywiście z wyrażeniem 

une belle amour

warto zwrócić uwagę, że to raczej celowy zabieg stylistyczny.

W liczbie mnogiej w języku codzienny możemy śmiało używać rodzaju męskiego

Elle a eu des amours ardents et des passions jalouses.

Natomiast pisząc wiersze czy też poważniejszą formę artystyczną dajemy r. żeński :

Ils ont parlé de leurs premières amours. 
Moins tumultueuses et plus touchantes étaient les amours du cinéaste italien Federico et de sa femme Giulietta.

Jeśli chodzi o Boga Amour, czyli Kupidyna zawsze jest to rodzaj męski J