Język francuski był swoistą łaciną światowej dyplomacji, francuscy artyści tworzyli trendy za którymi podążał świat. W odróżnieniu od silnego wsparcia kolonii brytyjskich (anglojęzyczne USA i Kanada), Francja de facto sama była latarnią morską swojej kultury - kraje zależne (kolonie) były zazwyczaj słabe cywilizacyjnie i kulturowo. Tym większy Francji należał się szacunek.
W 1914 roku Europa, rozpoczynając I wojnę światową postanowiła popełnić samobójstwo. Po zakończeniu wojny nic już nie było takie samo. Rozpoczął się początek erozji systemu kolonialnego, w miejsce dawnym rywalizujących potęg - Francji i Wielkiej Brytanii na arenę wkroczyły USA i ZSRR. Niezależnie od tego w dwudziestoleciu międzywojennym to Francja i to co francuskie nadal wyznaczały granice mody, kultury, sztuki etc.
Okres po I wojnie światowej w kulturze francuskiej nazywany jest Les Années folles, czyli po prostu szalonymi latami. Przyjęto, że okres ten trwał w latach 1919-1929. Wtedy to Francuzi lizali rany po tragicznych przeżyciach okresu wojennego. Wspomnienia krwawych walk w okopach, atak gazami i ostrzałów artylerii powoli zastępował czas radości i wolności. Naturalną konsekwencją społecznego odprężenia był wzrost zainteresowania kulturą.
Les Années folles to czas gdy triumfy zaczyna święcić kreatywność. Tworzyć zaczynają wielcy tego świata jak André Gide i Marcel Proust. W literaturze chwali się również swobodę ubioru i wolność seksualną przykładem tego jest powieść Victora Margueritte "La garçonne'', która szokuje ówczesne społeczeństwo.
 |
| A. Gide |
 |
| M.Proust |
Dzięki André Bréton rozwija się nowy kierunek w sztuce zwany surrealizmem. Wiemy już, że później dołączą do niego Duchamps, Picasso, Guillaume Apollinaire, Dali i wielu innych.
 |
| Fontanna, M.Duchamps |
W kinie leci najsłynniejsze dzieło tej epoki "Le chien andalou".
 |
| Pies andaluzyjski, L.Bunuel |
Zmiany dotknęły też branży odzieżowej. W tym okresie pojawiają się projekty Coco Chanel.
 |
| Coco Chanel |
Każdy szanujący się artysta powinien pojawić się w na paryskim Montmartrze lub Montparnassie w kilku ważnych kawiarniach (la Coupole, le Dôme, la Rotonde, la Closerie des Lilas, salon Gertrude Stein na ulicy Fleurus) gdzie słychać było jazz. Ludzie tańczą tango, twista, fokstrota i charlestona. Na scenie występuje słynna Joséphine Baker.
 |
| Joséphine Baker |
Odrzucenie konwenansów, odwaga, wolność seksualna i swoboda ubioru, miejska bohema były sposobem na zagłuszenie strachu przed narastającym kryzysem ekonomicznym...
Nie da się w jednym wpisie opisać wszystkiego czym były Les Années folles. To tylko namiastka tego co działo się w tamtych czasach.
 |
| "W 80 blogów dookoła świata" |
Wpis ten powstał w ramach projektu "W 80 blogów dookoła świata". Oto inne wpisy, które powstały w ramach tej akcji :
Austria:
Chiny:
Finlandia:
Francja:
Gruzja:
Hiszpania:
Japonia:
Kirgistan:
Litwa:
Niemcy:
Norwegia:
Rosja:
Turcja:
Wielka Brytania:
Włochy:
Wielojęzyczne:
piękne czasy! Czasem mam wrażenie, że bardziej swobodne niż dzisiejsze...
RépondreSupprimernaprawdę? a skąd taka myśl?
SupprimerGdy mysle o tamtej epoce, to od razu przychodzi mi na mysl Mistinguette, najwieksza slawa owczesnych czasow. Moim zdaniem nawet wieksza od Josephine Baker. Niedawno wystawiano w Paryzu musical "Mistinguette". Byl doprawdy swietnie zrobiony. Jestem pewna, ze znacie wiele piosenek spiewanych przez Mistinguette. Jak chocby "C'est mon home":)
RépondreSupprimerhttps://www.youtube.com/watch?v=XnqB4ZPQo1Q
Pozdrawiam Nika
Innym autorem, ktory kojarzy mi sie z ta epoka to Sacha Guitry. Jego komediie grane sa do dzis non stop na wielu scenach francuskich. A jego zyciorys to doprawdy ciekawa historia....
Tak to była gwiazda! Les Années folles są tak szerokim tematem, że nie sposób ująć tego przy jednym podejściu :) Wydaje mi się jednak, że Mistinguett była delikatniejsza w swoim artystycznym wydaniu niż J.Baker.
SupprimerA mi na myśl od razu przychodzi "O północy w Paryżu" Woody Allena ;)
RépondreSupprimerMarion Cotillard - uwielbiam! :)
Supprimer